امام، رو به پريدن... عمامه روي زمين!قيامتي شد ـ بعد از اقامه ـ روي زمين
خطوط آخر نهج‌البلاغه ريخت به خاکچکيد هر طرفي صد چکامه روي زمين...
خودت بگو به که دل خوش کنند بعد از توگرسنگان «حجاز» و «يمامه» روي زمين؟!
زمان به خواب ببيند که باز اميرانيرقم زنند برسم تو نامه روي زمين:
«مرا بس است همين يک دو قرص نان ز جهانمرا بس است همين يک دو جامه روي زمين..»
... تو رفته‌اي و زمين مانده است و ما مانديمو ميزهاي پر از بخشنامه؛ روي زمين!
محمدمهدي سيار
