سلام

طعمي شيرين از ياد شهدا در مزاج ما به جامانده...

هر كجا كه مي رويم دوباره منزل همينجاست...

روزي براي عزيزي كه از خط قرمز ها مي پرسيد نوشتم:

خط قرمز ما خون شهداست...

آنان با خون خود خط قرمزي كشيدند پيرامون ما كه هر گاه پا از اين دايره خونين بيرون گذاريم دستمان گرفته و به درون مي كشند...

اين است جواب سوال ناكامي ما در گناه...

حتما تو هم حس كرده اي؟:

گاهي هرچه مي كني بين و تو و گناه فاصله است...

چقدر مهربانند اين ستاره گان شبهاي تاريك

شبهايي بدون صاحب زمانمان...