مهمانکُش
یارب
احساس مهمانی را دارم که در خانهی میزبان غریب است
سرسفره با تعارف مینشیند و شرمگین است
غذا هم از گلویش پایین نمیرود
و میزبان که این خجالت را میبیند میگوید:
اینجا که منزل خودتان است!
خودتان غریبی میکنید
وگرنه این در همیشه برای شما باز است!
حرف اضافه: و کاش از شنیدنش آب میشدم
8:59 عصر ; سه شنبه 90/5/11